USZKODZENIE STOŻKA ROTATORÓW, A SUCHE IGŁOWANIE
Pacjenci narzekający na ból w rejonie barku stanowią dość pokaźną grupę osób w gabinetach terapii manualnej. Staw ten musi sprostać nie lada wyzwaniu – z jednej strony musi zapewnić odpowiednią stabilność, a z drugiej wykazywać się dośc dużą mobilnością. Dyskomfort, ból można odczuwać przy specyficznych ruchach i pozycjach. Zazwyczaj, pacjent zaczerpnął już wiedzy na temat swojego bólu u lekarza (czy to w realnym życiu, czy u dr google) i przychodzi z gotową diagnozą – “zespoł bolesnego barku”. Brzmi dumnie, ale nic pozatym. To termin tak rozległy, jak dyskopatia – świetna diagnoza gdy tak naprawdę nie wiemy co pacjentowi dolega.
Możliwości jest wiele np:
- zapalenie kaletki podnaramienno-podbarkowej
- uszkodzenie ścięgna głowy długiej bicepsa
- uszkodzenie stawu barkowo-obojczykowego
- ciasnota podbarkowa
- zamrożony bark
- bolesny łuk odwiedzeniowy
- szeroko pojęte zmiany zwyrodnieniowe
- podwichnięcie/zwichnięcie stawu
- urazy obrąbka stawowego
Wszystkie te schorzenia mają jeden wspólny mianownik – restrykcje w rejonie stożka rotatorów, czyli swoistego kołnierza który otacza głowę kości ramiennej czyli:
- m.nadrzebieniowy
- m.podgrzebieniowy
- m.obły mniejszy
- m.podłopatkowy
Zawsze w większym lub mniejszym stopniu dochodzi do dysbalansu mięśniowego i kwestią czasu jest to jak mięsień przestanie być dostatecznie ukrwiony, a to wpłynie negatywnie na jego odżywienie. Wiadomo – jak człowiek głodny to i zły – tak samo zachowywać będą się nasze tkanki. Będąc w tym miejscu, powinniśmy znaleźć się u swojego terapeuty i usunąć przyczynę problemu, oraz wspomomoc lokalnie dany obszar. Zazwyczaj większość z nas to leceważy.Trenuje i pracuje dalej, co w konsekwencji będzie prowadzić do zmian zwyrodnieniowych w samej strukturze mięśnia np. do zwapnień, sklejeń i blizn śródtkankowych, stanów zapalnych, podrażnienia receptorów zlokalizowanych w tkance. A to odbije się negatywnie na siłe, czuciu głębokim, mobilności całej kończyny górnej, nie wspominając już o towarzyszących dolegliwościach bólowych.
Leczenie, poprzedzone odpowiednią diagnosyką, zawsze będzie ukierunkowane na całe ciało, jednak nie obędzie się bez pracy w okolicy samego stawu.
Jedną z metod terapeutycznych które możemy zastosować lokalnie to suche igłowanie. Badania wykazały, że precyzjne igłowanie pozwala zmniejszyć ilośc zawapnień w mięśniu o 50%. Ponadto zmniejsza napięcie samego mięśnia, powoduje miejscowy efekt przekrwienny, poniekąd zmusza tkankę do przebudowy struktury na tle naprawczych reakcji biochemicznych, działa p/bólowo wyciszając pobudzenie poprzez reakcje odruchową w układzie nerwowym.
W efekcie pozwala to niwelować dysbalans mięśniow, odnaleźć na nowo priopriocepcje i zcentralizować głowę kości ramiennej w panewce, odzyskać odpowiednią mobilność stawu, odciążyć struktury które były nadmiernie przeciążane i np. kompresowały kaletkę wprowadzjąc ją w stan zapalny, zmieniały wektory sił działających na połączenia stawowe czy powodowały zmiany posturalne.
Jak się domyślacie możliwości zastosowania aplikacji suchego igłowania jest wiele, a to tylko przykład. Badania na temat skuteczności i możliwości jakie niesie praca igłą to temat który na dobrą sprawę jeszcze raczkuje. Chwilowo więcej dowodów na pozytywne działanie znajdziemy w gabinetach i opiniach pacjentów niż na pubmedzie w postaci randomizowanych i wiarygodnych badań.
PS.Oczywiście przyczyn bólu stawu barkowego jest znacznie więcej, ale celowo wymieniliśmy tylko te bardziej lokalne. Dla ciekawskich podpowiemy, że nie można leceważyć bardziej “egzotycznych” połączeń w naszym ciele tj. aspekt wisceralny, dyskowy, taśm mięśniowych czy wpływ infekcji które poprzedzały epizod bólowy stawu.
