Budowa przepony rysunek

Przepona

Three, four, five – diaphragm is alive.

Przepona – jeden z dwóch mięśni w ludzkim ciele który pracuje przez całe nasze życie. Wyglądem przypominająca meduzę, jest narządem który w ciągu doby porusza się aż 22 tysiące razy ! Z każdym wdechem i wydechem, pokonuje dystans ok. 7cm, dbając o odpowiednią pracę dwóch jam ciała które oddziela – klatki piersiowej i jamy brzusznej. Stanowi pewnego rodzaju poduszkę, razem z osierdziem dla równie zapracowanego mięśnia jakim jest serce. Po stronach bocznych przylega do opłucnej. Od dołu dzięki systemowi więzadeł dźwiga żołądek, oraz wątrobę. Odnogi przepony stykają się z trzustką i dwunastnicą.

Nerwowo zaopatrywana jest przez nerw przeponowy, wychodzący z segmentów C3-C5. Za unaczynienie odpowiedzialne są: tętnice osierdziowo-przeponowa, mięśniowo-przeponowa, przeponowe górne i dolne. Żyły uchodzą do żyły głównej górnej i dolnej.

Zbudowana jest z dwóch części – mięśniowej i ścięgnistej. Pierwsza z nich tworzona jest przez część lędźwiową, żebrową i mostkową.

Na część lędźwiową składają się dwie odnogi, prawa przyczepiająca się do L1-L3, oraz lewa mająca swój przyczep na wysokości L1-L2. Żebrowa rozciąga się od VII do XII żebra, oraz mostkowa odchodzącą od wyrostka mieczykowatego. Wszystkie trzy części nie łączą się ze sobą tworząc trójkąt lędźwiowo-żebrowy oraz mostkowo-żebrowy. Drugi z nich stanowi miejsce przejścia dla naczyń nabrzusznych.

Środek ścięgnisty jest wspólnym zakończeniem trzech części przepony, tworzący płatki na których spoczywa serce oraz powierzchnie podstawne płuc. Obok znajduje się otwór żyły głównej, który zawiera żyłę główna dolną i nerw przeponowy prawy.

Aby nieprawidłowa praca przepony mogła powodować więcej niż tylko kłopoty z ciśnieniem między dwoma jamami ciała, przebijana jest przez aortę, przewod piersiowy, nerw trzewny większy i mniejszy – wiec będzie warunkowała prawidłową pracę systemu naczyniowego. Ze względu na przebijający przeponę przełyk, jej restrykcje moga objawiać się problemami z np. refluksem. Za pomocą więzadeł łukowatych otrzymujemy połączenie z powięzią mięśnia lędźwiowego, oraz powięzią miednicy. Fakt ten pozwala na synergistyczną pracę z przeponą moczowo – płciowa, zmniejszając ciśnienie w jamie brzusznej podczas wdechu. Połączenia z żebrami, mostkiem i kręgami, jak i powięzią wewnątrz piersiową umożliwia przenoszenie napięć na okolice szyi i podstawy czaszki, co może spowodować kaskadę problemów w odległych rejonach ciała tj. grzbiet lub bark.

Pomimo tego, że przepona zazwyczaj kojarzona jest głównie z funkcją mięśnia oddechowego, warto zauważyć, że poprzez swoje liczne połączenia będzie miała wpływ na pracę całego organizmu. Myślę, iż na zakończenie jako podsumowanie wpisu odpowiedni będzie cytat twórcy osteopatii A.T Stilla – „All part of the body have direct or indirect connection with the diaphragm” – “Każda cześć ciała ma bezpośredni lub pośredni wpływ na przeponę”