POWIĘŹ, A RECEPTORY

Często pacjenci pytają co my właściwie robimy, trzymając dłonie na ich ciele. Odpowiedź, że pracujemy nad wyrównaniem dysbalansu w ciele, często im wystarcza. Co jednak, gdy zdarzy się bardziej wnikliwy pacjent, który lubi wiedzieć “coś” więcej niż absolutne minimum ? Warto wiedzieć dlaczego czasami mamy efekt zarówno po subtelnej pracy na tkankach powierzchownych, jak I wykonując szybką manipulację stawową.

Jednym z powodów jest obecność receptorów na które oddziałowujemy manualnie. Sa to wyspecjalizowane “czujki” dające nam więcej informacji niż zmysł wzroku I słuchu. Receptory na które mamy wpływ swoją pracą to:

Ciałko Pacciniego – Mają niski próg pobudliwości, oraz zdolność do szybkiej adaptacji. Bodźce na które będą reagować to gwałtowne bądź wibracyjne techniki manualne. Występują przedewszystkim w głebszych warstwach torebki stawowej, więzadłach, okostnej oraz w powięzi otaczającej mięśnie. Dostarczają odpowiedzi prioproceptywnej dla ciała.

Ciałko Ruffiniego – Także cechuje je niski próg pobudliwośći, ale w przeciwinstwie do receptorów Paciniego, mają dłuższy czas adaptacji. Są wrażliwe nie tylko na powolne techniki rozluźnianai powięziowego, ale także w dużej mierze na rozciąganie poprzeczne. Miejsce występowania tych receptorów to podobnie jak ciałka Paciniego – wszystkie tkanki powięziowe, które są poddawane rozciąganiu.

Aparat ścięgnisty Golgiego – receptory położone w glębokich warstwach powięzi, w ścięgnach, torebkach stawowych(narządy Golgiego) oraz więzadłach (narządy ścięgniste Golgiego) Narządy ścięgniste Golgiego są wrażliwe na aktywny ruch mięśnia, natomiast receptory znajdujące się w ściegnach i torebkach stawowych poprzez swój wysoki próg pobudliwości jedynie na dość intensywny bodziec rozciągający. Końcowym efektem stymulowania tych receptorów jest zmiana lepkosprężystości i uelastycznienie tkanki danego rejonu.

Receptory śródmiąższowe – czyli typ III I IV zakończeń nerwowych. Stanowiące większą część, bo aż 80% wśród neuronów czuciowych, gdzie pozostałe 20% to mechanoreceptory I I II typu. Są obecne w każdej tkance powięziowej, łącznie z tkanką kostną. Ich funkcja nie jest do końca poznana, jednak jednym z rezlutatów stymulacji tych zakończeń nerwowych jest regulacja krażenia krwi w taknkach. Są to receptory które dostarczają nawięcej informacji aferentnej do mózgu.

Warto zaznaczyć, że pomimo, iż wiekszośc receptórów jest multimodalnych, to w znaczącej cześci są mechanorecetorami, co pozwala nam na nie oddziałowywać za pomocą sił ściskających, rozciagających bądź kompresyjnych, a dzięki temu zmieniać konsystencję powięzi, co pomoże nam doprowadzić pacjentów do pełni zdrowia.